[ad_1]
(برای دریافت این داستان در صندوق ورودی خود، در خبرنامه گزارش رهبری CO2 TIME در اینجا مشترک شوید.)
اتحادیه اروپا در میانه اجرای برنامه معامله سبز خود با طیف گسترده ای از پیامدها برای چگونگی مقابله جهان با تغییرات آب و هوایی است. شاید هیچ چیز به اندازه قوانین افشای آب و هوای آینده بلوک که قرار است در ماه آینده نهایی شود، برای رهبران تجارت جهانی مهم‌تر نباشد. این قوانین از اروپا شروع می شود، اما به زودی بر شرکت ها در سراسر جهان تأثیر می گذارد.
بر اساس تحلیلی که توسط Global Reporting Initiative (GRI)، یک سازمان استاندارد بین المللی که کارش دستورالعمل جدید اتحادیه اروپا را به اطلاع من رسانده است، احتمالاً بیش از 3000 شرکت آمریکایی و 1300 شرکت کانادایی را شامل می شود. هر شرکتی که به آن توجه نمی کند خطر ناآماده ماندن دارد.
برای درک پیامدهای قوانین، نگاهی کوتاه به تاریخچه طولانی افشای آب و هوا مفید است. برای دهه‌ها، گروه‌های جامعه مدنی و دولت‌ها شرکت‌ها را تحت فشار قرار داده‌اند تا هم تأثیرات آب و هوایی خود و هم خطراتی را که تغییرات آب و هوایی برای کسب‌وکارشان ایجاد می‌کند، افشا کنند. بسیاری از شرکت‌ها وارد قطار افشاگری شده‌اند و طیفی از استانداردهای داوطلبانه متفاوت و در عین حال همپوشانی ظاهر شده‌اند. در همان زمان، بسیاری از شرکت‌های دیگر، از جمله برخی از شرکت‌های بزرگ، از مشارکت خودداری کرده‌اند و شکاف دانشی در مورد مقیاس واقعی ریسک‌هایی که شرکت‌ها با آنها مواجه هستند و نقشی که ممکن است در تغییرات آب و هوایی ایفا کنند، ایجاد کنند.
دولت ها تلاش می کنند این را تغییر دهند. در ایالات متحده، کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) سال گذشته پیشنهادی را ارائه کرد که شرکت‌های سهامی عام را ملزم به افشای انتشار گازهای گلخانه‌ای و سایر عوامل مرتبط با آب و هوا می‌کرد. این پیشنهاد رهبران تجاری ایالات متحده را دچار شکاف کرده است، به طوری که برخی از فراخوان شفافیت استقبال کردند و برخی دیگر گفتند که این امر بسیار سنگین خواهد بود. آژانس نهایی کردن پیشنهاد خود را به تعویق انداخته است زیرا سعی می کند آنها را به گونه ای طراحی کند که در دادگاه بایستد و از خشم کسب و کارها جلوگیری کند و در عین حال معنی دار باشد.
قوانین SEC، با این حال، ممکن است در نهایت اهمیت کمتری نسبت به آنچه که از بروکسل می آید، باشد، که به زبان معمولی اتحادیه اروپا به عنوان دستورالعمل پایداری گزارشگری شرکت (CSRD) شناخته می شود. در حالی که قانون پیشنهادی SEC تنها بر عواملی تمرکز می‌کند که می‌گوید برای عملکرد مالی شرکت مهم هستند، قوانین اتحادیه اروپا بر استاندارد متفاوت و مهم‌تری که به عنوان اهمیت مضاعف شناخته می‌شود، متکی است. به این معنا که شرکت‌ها نه تنها باید خطرات مادی را که تغییرات آب و هوایی برای آنها ایجاد می‌کند، بلکه نحوه تأثیرات مادی عملیاتشان بر محیط‌زیست را نیز افشا کنند.
علاوه بر این، دستورالعمل افشای اتحادیه اروپا بسیار خارج از بلوک خواهد بود. این دستورالعمل سال آینده برای شرکت های بزرگ و بورسی مستقر در اروپا اعمال خواهد شد. از آنجا، در سال 2026 به شرکت های متوسط در اروپا گسترش خواهد یافت، قبل از اینکه در نهایت در سال 2028 دوباره به مشاغلی در سراسر جهان که درآمد قابل توجهی از اتحادیه اروپا دارند گسترش یابد. شرکت هایی که با آنها تجارت می کنند. Olivier Boutellis-Taft، مدیر عامل Accountancy Europe که نماینده حسابداران اروپایی است، در دفتر خود در بروکسل به من گفت: «این نه تنها بر خود شرکت، بلکه بر کل زنجیره تأمین تأثیر خواهد گذاشت.
در اروپا، بسیاری از جامعه تجاری در مورد هزینه انطباق با این اتحادیه نگران هستند، زیرا اتحادیه اروپا طیفی از مقررات جدید مرتبط با آب و هوا را فراتر از الزامات گزارش‌دهی شرکتی، از استانداردهای جدید خودروهای سواری گرفته تا سیستم گسترده تجارت آلاینده‌ها، وضع می‌کند. این کسب‌وکارها به‌ویژه نگران احتمال وجود استانداردهای بسیار متفاوت در حوزه‌های قضایی مختلف هستند. کلید پرداختن به این نگرانی، همسویی با استانداردها خواهد بود – بحثی که در محافل افشای آب و هوا ادامه دارد. Eelco van Der Enden، مدیر عامل GRI می‌گوید: «این ایده که تجارت مخالف گزارش‌دهی پایداری است، درست نیست. «کسب و کار مخالف خیلی زیاد و خیلی متفاوت است. هر چه تراز بیشتر باشد، بهتر است.»
صرف نظر از اینکه این بحث چگونه از بین می رود، تغییر در راه است. این اطلاعات جدید بازار را شکل خواهد داد. سرمایه گذاران اطلاعات بیشتری در مورد مکان هایی که شرکت ها با خطر بلایای آب و هوایی مواجه هستند یا در برابر مقررات جدید آسیب پذیر هستند، خواهند داشت. داده‌هایی که از این افشاگری‌ها به دست می‌آیند احتمالاً در قالب برچسب‌ها و استانداردهای جدیدی که به دنبال توضیح مختصر تأثیر آب و هوای شرکت‌ها هستند، به دست مصرف‌کنندگان می‌رسد.
با وجود این که بحث بر سر این استانداردها از بین می رود، رهبران کسب و کار باید بدانند که افشای اجباری به هر طریقی در راه است – و احتمالاً زودتر از دیرتر.
مطالب بیشتری که باید از TIME خوانده شود
[ad_2]